In augustus 2013 heb ik mijn 2de burn-out opgelopen. Ik heb hier onder andere een gegeneraliseerde angststoornis en ptss aan over gehouden. Daarnaast ben ik gediagnosticeerd met ASS en heb ik apneu. Ik heb in 2015/2016 wia wga 80-100 toegewezen gekregen en vanaf januari 2017 wia wga lau gebaseerd op 80-100 %.
Ik ben eerst een deel in dagbehandeling geweest naast het bezoeken van een psycholoog en daarna alleen nog bezoeken bij een psycholoog. Daarnaast een aantal jaren medicatie geslikt tbv de angststoornis. Ben daar sinds begin 2019 vanaf maar ga vanaf aankomende week weer beginnen met medicatie. In de tussentijd 2x geprobeerd vrijwilligerswerk te doen van 3 uur per week maar dat is beide uitgelopen op een zware terugval doordat ik door stress, spanning en een overdaad aan prikkels angstaanvallen krijg. Dit manifesteert zich daarnaast ook op sociaal domein zoals winkels bezoeken, verjaardagen, kleine ruimtes, telefoontjes plegen, sociaal actief zijn, fel licht enz enz. Een lange rij waardoor ik te veel prikkels krijg en angstaanvallen krijg.
Bij de psycholoog heb ik inmiddels o.a. emdr, cognitieve gedragstherapie enz enz gedaan wat weinig geholpen heeft. De overprikkeling door stress, spanning en andere dingen blijft waardoor ik o.a. angstaanvallen en depressies blijf krijgen. Ik zie weinig vooruitgang meer in herstel na al die jaren. Daarnaast is het voor mij moeilijk te verkroppen dat ik niet meer gewoon aan het werk kan zoals ik ooit kon en dat het mij niet eens lukt om 3 uurtjes per week zoals bij het vrijwilligerswerk te doen zonder weer getriggerd te worden. Nu zou ik graag iva willen aanvragen echter ben ik doodsbenauwd om een verzeringsarts te moeten zien (alleen de gedachte wekt bij mij al dusdanige onrust op) en de aanvraag te doen omdat ik verschillende verhalen heb gehoord over de beoordeling en het feit dat de beoordeling ook ineens negatief kan uitvallen en ze ineens kunnen beslissen dat ik wel weer kan (deels) kan werken omdat psychosomatische klachten moeilijk te doorgronden aan te tonen zijn. Dit levert mij ontzettend veel stress op.

Maak ik überhaupt kans om voor iva in aanmerking te komen of is het beter in de huidige situatie te blijven zitten.